صیحه از جمله نشانه‌های حتمی ‌ظهور است كه ‌اندكی پیش از ظهور عمومی ‌امام عصر(ع) رخ می‌‌دهد. ابوبصیر از حضرت امام محمّد باقر(ع) روایت نموده كه فرمود:

« هر گاه دیدید آتشی بزرگ و شعله‌ور سه روز یا هفت روز از مشرق طلوع كرد ، به خواست خداوند منتظر فرج و ظهور دولت آل محمّد باشید ؛ زیرا خداوند بر همه چیز غالب و حكیم است .» سپس فرمود: «گوینده‏ای از آسمان نام قائم را می‌‌برد به طوری كه از مشرق تا مغرب آن را می‌‌شنوند. هر كس خواب است ، بیدار می‌‏شود و هر كس ایستاده ، می‌‏نشیند و هر كس نشسته از وحشت آن صدا برمی‌خیزد . خدا رحمت كند كسی را كه از آن صدا عبرت می‌‌گیرد ؛ زیرا صدای اوّل ، صدای جبرئیل امین است.»

ایشان ادامه دادند :

« در آخر آن روز، صدای شیطان ملعون به گوش می‌‌رسد كه می‌‌گوید: آگاه باشید ! فلانی (مقصود سفیانی است) مظلوم كشته شده است تا بدین وسیله ، مردم را به شك بیندازد و در میان آنها فتنه انگیزد ، چه بسیار مردم مردّد و متحیّری كه در آن روز به واسطه این شك به آتش دوزخ درافتند . ولی شما اگر صدای اوّل شنیدید ، شك نكنید كه صدای جبرئیل است و علامت آن اینست كه اسم قائم و پدرش را می‌‌برد ، به طوری كه دختران پرده‏نشین نیز آن را می‌‌شنوند و پدر و برادر خود را تشویق به بیرون آمدن ، می‌‌كنند .»

جبرئیل در روز ظهور امام زمان(ع)

در مقاطع مختلف پس از ظهور، جبرئیل و میكائیل حضور ملموسی دارند ، كه از آن جمله می‌‌توان به سرآغاز ظهور و هنگامه بیعت با حضرت مهدی(ع) در « مسجدالحرام » و نیز لشكر كشی برای نبرد با سفیانی 21 و شكست و كشتن او اشاره كرد .2

پس از به دست گرفتن حكومت مكّه توسط امام عصر(ع) و سلطه بر این منطقه ، با توجّه به جنایات سفیانی از « شام » تا « عراق » و « شبه جزیره » ، مهم‌ترین و ضروری ترین اقدام ، عقب راندن و دفع اوست . از همین رو امام(ع) با سپاهیانی كه تحت رهبری ایشان و فرماندهی سیصد و سیزده یارشان تشكیل شده ، با هسته اوّلیه ده هزار نفره به تعقیب سپاهیان سفیانی می‌‌پردازند .

امام محمّد باقر(ع) روایت نموده كه فرمود: « هر گاه دیدید آتشی بزرگ و شعله‌ور سه روز یا هفت روز از مشرق طلوع كرد ، به خواست خداوند منتظر فرج و ظهور دولت آل محمّد باشید ؛ زیرا خداوند بر همه چیز غالب و حكیم است .» سپس فرمود: «گوینده‏ای از آسمان نام قائم را می‌‌برد به طوری كه از مشرق تا مغرب آن را می‌‌شنوند. هر كس خواب است ، بیدار می‌‏شود و هر كس ایستاده ، می‌‏نشیند و هر كس نشسته از وحشت آن صدا برمی‌خیزد . خدا رحمت كند كسی را كه از آن صدا عبرت می‌‌گیرد ؛ زیرا صدای اوّل ، صدای جبرئیل امین است»
امام زمان (عج)

پرونده جنایات سفیانی در همان منطقه‌ای بسته می‌‌شود كه از آنجا آغاز شده بود . میكائیل و جبرئیل ، از جمله شاخص‌ترین افرادی هستند كه در این نبرد و لشكركشی، امام (ع) را همراهی می‌‌كنند . ظاهراً جبرئیل فرماندهی ملائكه جناح راست و میكائیل فرماندهی ملائكه جناح چپ را برعهده دارند .3

امام مهدی(ع) پس از ظهور و شكست سفیانی به ناچار با غربیان وارد نبرد و جنگ می شوند .4

اندكی كه از آغاز نبرد می‌‌گذرد با وساطت حضرت مسیح (ع)، صلحی چند ساله با مسیحیان و غربیان بسته می‌‌شود  . آنان تنها مدّت كوتاهی به این پیمان ، متعهّد می مانند و مدّتی بعد آن را نقض می‌‌كنند . همین امر جنگ دوم امام عصر (ع) را باعث می‌‌گردد كه به آرامی ‌زمینه‌های نبرد با ابلیس و ابلیسیان فراهم می‌‌گردد . 5

پس از آنكه دجّال به جمع آوری نیرو و پیرو پرداخت ، با خیل عظیمی ‌رو به سوی مكّه و «مدینه» می‌‌كند كه با ممانعت میكائیل در مكّه و جبرئیل در مدینه مواجه می‌‌شود .6



مرگ جبرئیل(ع)

ماجرای مرگ جبرئیل در آخر دوران را ، امام ششم(ع) چنین بیان نموده‌اند :

«چون خدا اهل زمین را بمیراند، درنگ كند به اندازه زمانی كه خلق بوده‏اند و به اندازی آنچه آنها را میرانیده و چند برابرش، سپس اهل آسمان اوّل را میراند سپس‏ درنگ كند به مانند آنچه خلق را آفریده و مانند آنچه اهل زمین و اهل آسمان اوّل را میرانده و چند برابر آن، سپس اهل آسمان دوم را بمیراند و به همین ترتیب بیان كرده تا مرگ اهل آسمان هفتم و فرمود: پس از آن درنگ كند به مانند دوران خلقت و دوران مرگ اهل زمین و اهل هفت آسمان و چند برابر آن. سپس میكائیل را بمیراند، سپس درنگ كند به مانند زمان آفرینش خلق و مانند همه اینها و چند برابر آن. سپس جبرائیل را بمیراند و پس از درنگ همه این مدّت و چند برابرش اسرافیل را بمیراند و پس از درنگ همه آن مدّت و چند برابر آن،‌ عزرائیل را بمیراند...».