شعر قصید وارده غدیر

صداى کیست چنین دلپذیر مى‏آید؟	کدام چشمه به این گرمسیر مى‏آید؟
صداى کیست که این گونه روشن و گیراست؟	که بود و کیست که از این مسیر مى‏آید؟
چه گفته است مگر جبرئیل با احمد؟	صداىِ کاتب و کلکِ دبیر مى‏آید
خبر به روشنى روز در فضا پیچید	خبر دهید: کسى دستگیر مى‏آید
کسى بزرگ‏تر از آسمان و هر چه در اوست	به دست‏گیرى طفلِ صغیر مى‏آید
على به جاى محمد به انتخاب خدا	خبر دهید: بشیرى نذیر مى‏آید
کسى به سختىِ سوهان، به سختى صخره	کسى به نرمىِ موجِ حریر مى‏آید
کسى که مثل کسى نیست، مثل او تنهاست	کسى شبیه خودش، بى‏نظیر مى‏آید
خبر دهید که: دریا به چشمه خواهد ریخت	خبر دهید به یاران: غدیر مى‏آید
به سالکان طریق شرافت و شمشیر	خبر دهید که از راه، پیر مى‏آید
خبر دهید به یاران: دوباره از بیشه	صداى زنده یک شرزه شیر مى‏آید
خمِ غدیر به دوش از کرانه‏ها، مردى	به آبیارىِ خاک کویر مى‏آید
کسى دوباره به پاىِ یتیم مى‏سوزد	کسى دوباره سراغ فقیر مى‏آید
کسى حماسه‏تر از این حماسه‏هاى سبُک	کسى که مرگ به چشمش حقیر مى‏آید
غدیر آمد و من خواب دیده‏ام دیشب	کسى سراغ من گوشه‏گیر مى‏آید
کسى به کلبه شاعر، به کلبه درویش	به دیده بوسىِ عید غدیر مى‏آید
شبیه چشمه کسى جارى و تپنده، کسى	شبیه آینه روشن ضمیر مى‏آید
على همیشه بزرگ است در تمام فصول	امیر عشق همیشه امیر مى‏آید
به سر بلندىِ او هر که معترف نشود	به هر کجا که رود سر به زیر مى‏آید
شبیه آیه قرآن نمى‏توان آورد	کجا شبیه به این مرد، گیر مى‏آید؟
مگر ندیده‏اى آن اتّفاق روشن را؟	به این محلّه خبرها چه دیر مى‏آید!
بیا که منکرِ مولا اگر چه آزاد است	به عرصه گاهِ قیامت اسیر مى‏آید
بیا که منکرِ مولا اگر چه پُخته، ولى	هنوز از دهنش بوىِ شیر مى‏آید
على همیشه بزرگ است در تمام فصول	امیرِ عشق همیشه امیر مى‏آید