متن پاسخ: به چند دليل پاسخ اين پرسش منفي است و منعي ندارد:

الف - دليلي بر حرمت، جز روايت ابي الهياج نيست{1} و نيز اين روايت از نظر سند مورد اشكال است؛ زيرا وكيع و حبيب بن ابي ثابت از راويان سند اين حديث هستند و هر دو از نظر اهل‏سنّت مورد بحث مي‏باشند/

ب -در دلالت حديث نيز جاي بحث و گفتگو وجود دارد؛ چون «ولا قبراً الا سّويته» به معناي تخريب بناي قبور نيست بلكه به معناي مسطح كردن آن در مقابل تسنيم؛ يعني بلند كردن قبر و بالا آوردن؛ آن همانند كوهان شتر است/

قسطلاني مي‏گويد: «السنْ في القبر تسطيحه و انّه لايجوز ترك هذه السّنْ لمجرد انّها صارت شعاراً للروافض و انّه لامنافات بين التسطيح و حديث ابي هياج: لانّه لم يرد تسويته بالارض و انّما أراد تسطيحه جمعاً بين الاخبار...»{2}

«سنت پيامبر(ص) همان سطح كردن قبر است و اين سنت - چون شعار پيروان مذهب شيعه گرديده - جايز نيست رها شود و هيچ منافاتي ميان مسطح كردن قبر و روايت أبي الهياج نيست؛ زيرا كه منظور روايت صاف كردن قبر و برابر كردن آن با زمين نيست. بلكه مراد مسطح كردن در مقابل تسنيم است، و اين معنا را از جمع ميان روايات به دست مي‏آوريم/

ج - روش مسلمانان ابن بوده كه روي قبرها بنا مي‏ساختند:

1- بناي حجره شريف نبوي/

2- قبور ائمه بقيع كه در سال 1345 ه’ق’ به دست وهابيان تخريب گرديد/

3- قبر ابراهيم فرزند رسول الله(ص) در خانه محمد بن زيد بن علي بود و به دست وهابيان تخريب گرديد/

4- بناي مسجد، روي قبر حمزه(ع)، در اوايل قرن دوم هجري و به دست وهابيان تخريب گرديد/

5- بناي قبر سعد بن معاذ - اين قبر در منزل ابن افلح بود و در زمان عمر بن عبدالعزيز بر روي آن گنبد ساختند.{3}

6- بنا بر روي قبر باهلي (سال 275 ه’) در بصره.{4}

7- بنا بر روي قبر امير مؤمنان حضرت علي بن ابي طالب(ع) در قرن دوم.{5}

8- بنا بر روي قبر سلمان فارسي.{6}

9- بنا بر روي قبر ابوعانه (سال 316 ه’).{7}

خلاصه، سيره مسلمين؛ چه شيعه و چه سني بر اين بوده است كه بر قبور بزرگان دين حرم و بارگاه بسازند و اين سيره در تمام بلاد اسلامي همچنان ادامه دارد. قبور ائمه اطهار(عليهم السلام) در نجف و كربلا و كاظمين و سامرا و مشهد و قبور بزرگان اهل‏سنّت؛ ابو حنيفه و عبدالقادر در بغداد و بخاري در سمرقند و... شاهد بر مدّعي است، تنها وهابيان هستند كه در حجاز با اين سيره مسلمين به مخالفت برخاسته‏اند/



[1].صحيح مسلم، ج 3، ص 61/

[2].ارشاد الساري، ج 2، ص 468/

[3].وفأ الوفا، ج 2، ص 545/

[4].سير اعلام النبلأ، ج 13، ص 285/

[5].موسوعْ العتبات 6، ص 97/

[6].تاريخ بغداد، ج 1، ص 163/

[7].سير اعلام النبلأ، ج 14، ص 419/