علامه شيخ عبدالواحد مظفر

«عباس، از فقهاي عظام و علماي اعلام بوده و شکي نيست که او وحيد در فقاهت وعلم است(1).

آيت الله شيخ محمد ابراهيم کلباسي

«طبقه رعيت را درک مقام و مرتبه فضل او ميسر نيست، بلکه عباس، علم رباني دارد وعالم رباني است (2).

علامه ميرزا محمدعلي اردوبادي

علامه قصيده اي سروده است که ترجمه برخي ابيات آن چنين است :«عباس که عالم به قرآن، آگاه به طريق هدايت و علم ودين ومنسوب به خمسه طيبه است، شأنش را بس والاتر ازآن مي دانم که تيري پرتاب کند و به هدف ننشيند يا کرداري از او سرزند وآلوده به گناه باشد.ما همانند زاده رسول خد(ص) (يعني امام حسن وامام حسين(ع) عصمت را در او شرط نمي دانيم، اما چنين نيست که بگويي از او گناهي سرزده باشد (3).

علامه محقق، مولا محمد باقر بيرجندي

«عباس (ع) از بزرگان اهل فضل وبصيرت خاندان عصمت و طهارت بوده، بلکه عالِم تعليم نيافته است واين با برخورداري او از تعاليم پدرش منافاتي ندارد»(4).

علامه مامقاني

«وقد کان من فقهاء اولاد الائمه؛ حضرت اباالفضل العباس(ع) از فقهاي فرزندان امامان (ع) بود»(5).
1. امير مؤمنان علي(ع) دست هاي قمر بني هاشم راپس از ولادت بوسيد.
از اين رو، گفته اند: مي توان دست فرزند را از سر عطوفت وشفقت بوسيد(6).
2. در زيارت نامه منسوب به حضرت ولي عصر(ع) و درسلام آن حضرت (ع) به قمر بني هاشم به چهار فضيلت سقاي کربلا، حضرت عباس (ع) اشاره شده است:
الف) جانش را نثار برادر کرد؛
ب) دنيا را وسله نيل به آخرت قرار داد؛
ج) نگهبان سپاه وخيمه هاي حرم حضرت سيدالشهدا(ع) بود و بسيار کوشيد آب را به لب تشنگان برساند؛
د)دو دستش در راه جهاد في سبيل الله قطع شد(7).
3. حضرت ابوالفضل العباس(ع) با توجه به زمان تولدش، پنجمين پسر حضرت علي(ع) است.فرزندان آن حضرت عبارتنداز: امام حسن(ع)؛ امام حسين (ع)؛ حضرت محسن که در سال 11هجري قمري سقط وشهيد شد؛ محمد حنفيه وحضرت عباس.
4. بنا بر ظن قوي نقل است محل دفن سر مقدس حضرت قمر بني هاشم (به همراه سر مقدس علي اکبر وحبيب بن مظاهر) در قبرستان باب الصغير دمشق در سوريه است. (8)

پي نوشت :

1-نک:بطل العلقمي، ج2، صص184 و185.
2-نک:خصائل العباسيّه.
3-نک: مجيد زجاجي کاشاني، سقاي کربلا، ص 70.
4-480داستان از فضايل، مصائب و کرامات حضرت اباالفضل العباس(ع)، ص 102، به نقل از : محمد باقر بيرجندي، کبريت احمر.
5-نک:نتقيح المقال، ج2، ص128.
6-چهره درخشان قمر بني هاشم، ج1، ص9.
7-همان، صص11و 12، به نقل از: سوگنامه آل محمد.
8-نک: علامه سيد محسن امين جبل عاملي، اعيان الشيعه،ج 1،ص 627.