فشار برزخي كه در اصل از انس انسان به دنيا و عدم انس به نظام جديد و مبهم بودن آينده سرچشمه مي‏گيرد، احياناً با بعضي از علل و عوامل تشديد مي‏شود. از آنجا كه نظام برزخي و احكام و آثار آن، براي ما ناشناخته است؛ طبعاً ما با درك قاصر خود، نمي‏توانيم دريابيم كه كدام انحراف و عمل، در تشديد عذاب و گرفتاري نقش دارد.
تنها، كلام الهي و سخنان معصومان(ع) است كه با برخورداري از دانش و احاطه خاص بر حقايق، مي‏تواند راهگشاي آشنايي ما به اين عوامل باشد. البته به يك نظر، همه انحرافات و آلودگي‏هاي فكري، عقيدتي، اخلاقي و عملي - كه شرعاً از آنها نهي شده -، مي‏تواند در فشارهاي برزخي مؤثر باشد؛ ولي در عين حال بعضي از آلودگي‏هاي خاص، نقش به سزايي در فشار اول قبر و فشار برزخي دارند كه در كلمات گهر بار ائمه(ع) وارد شده است. انحرافاتي همچون: تندخويي نسبت به خانواده خود، سخن‏چيني،بحارالانوار، ج 6، ص 222، ح 21. غيبت و... .همان، ص 245، ح 72.
همان طور كه برخي از معاصي، موجب تشديد فشار اول برزخ مي‏شود، بعضي از اعمال نيز موجب كم شدن و يا برطرف شدن اين فشارها و وحشت‏ها مي‏شود.
اعمالي چون به جا آوردن ركوعي تام و كامل در نماز،بحارالانوار، ص 244، ح 71. مداومت بر خواندن سوره «زخرف»، قرائت سوره «نساء» در هر جمعه،قمي، حاج شيخ عباس، سفينة البحار، ج 2، ص 397. به‏جا آوردن نماز شب،همان، ص 397. خواندن سوره «تكاثر» هنگام خواب،نوري طبرسي، ميرزا حسين، مستدرك الوسائل، ج 1. ص 340 باب 11. گذاشتن دو چوب تر با ميت،بحارالانوار، ج 6، ص 215 روايت 3 و 4. روزه گرفتن چهار روز از ماه رجب و دوازده روز از شعبان‏اقبال الاعمال، ص 651، به نقل از قمي، حاج شيخ عباس، منازل الآخرة، ص 30. و... اين اعمال نمونه‏هاي اندكي است كه در روايات باعث كم شدن يا نجات يافتن از فشار قبر شمرده شده است.ر.ك: معاد يا بازگشت به سوي خدا، ج 1، صص 277-282.