امام صادق(ع) فرمود: خداوند در قرآن بندگان خويش را با دو آيه اختصاص داد و تأديب فرمود: يكي اينكه تا به چيزي علم پيدا نكرده‏اند تصديق نكنند (شتابزدگي در تصديق) و ديگر اينكه تا به چيزي علم پيدا نكرده‏اند، تا به مرحلة علم و يقين نرسيده‏اند، ردّ و نفي نكنند (شتابزدگي در انكار). خداوند در يك آيه فرمود:
«اَلَمْ يُوْخَذْ عَلَيْهِمْ ميثاقُ الْكِتابِ اَنْ لا يَقولوا عَلَي اللهِ اِلاَّ الّحَقَّ» اعراف / 169
[آيا از آنها در كتاب (كتاب فطرت يا كتابهاي آسماني) پيمان گرفته نشده كه جز آنچه حقّ است (حق بودنش محرز است) به خداوند نسبت ندهند؟
در آية ديگر فرمود:
«بَلْ كَذَّبُوا بِما لَمْ يُحيطوا بِعِلْمِهِ» يونس/39
[انكار كردند و تكذيب كردند چيزي را كه به علم آن احاطه نداشتند (نمي‏شناختند). (تفسير الميزان [عربي]: 6/319، ذيل آية 169 سورة اعراف.).