شيعه معتقد است ائمه(ع) معصومه‏اند در حالي كه حضرت علي(ع) در نهج البلاغه مي‏فرمايد من هم از اشتباه و گناه در امان نيستم، اين دو چگونه با هم سازگاراند؟
متن پاسخ: دلايل فراواني بر عصمت ائمهاقامه گرديده كه عصمت اين بزرگواران را ثابت مي‏كند. يكي از دلايل ارايه شده آيه شريفه تطهير است. خداوند دراين آيه مي‏فرمايد: «انما يريد اللَّه ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطهركم تطهيرا».{1} انما به معني حصر بوده و در زبان فارسي به عبارت فقط ترجمه مي‏شود و قرار گرفتن آن در آيه شريفه دليل اين است كه اين موهبت فقط ويژه خاندان پيامبر گرامي اسلام است. يريد اشاره به اراده تكويني پروردگار دارد و رجس به معني شي‏ء ناپاك است؛ ناپاك چه از نظر طبع آدمي، به حكم عقل يا شرع و يا همه اينها. تطهير به معني پاك ساختن و نفي پليديهاست و اهل بيت طبق روايات متعددي كه علماي شيعه و عامه آنها را نقل نموده‏اند و معروف به روايات كسا مي‏باشد فقط شامل پنج نفر است كه عبارت‏اند از پيامبر گرامي اسلام(ص)، حضرت علي(ع)، حضرت زهرا(ع)، حضرت حسن مجتبي(ع) و حضرت حسين سيدالشهدا(ع).
به عبارت ديگر مفهوم آيه اين است كه خداوند اراده كرده كه پليديها را از اهل بيت دور كند و اين به خاطر تأييدات الهي و اراده اوست و اين مقام ويژه خاندان پيامبر مي‏باشد.
اما آنچه در نهج البلاغه از امام علي(ع) نقل گرديده اين عبارت است: «فلا تكفو نحو مقالة بحق او مشورة بعدل فاني لست في نفسي بفوق ان اُخطي و لا امن ذلك من فصلي الا ان يكفي اللَّه من نفسي ما هو املك به مني»؛ اين چنين نيست كه من در نفس خود اين گونه باشم كه خطا نكنم و كار خود را از اشتباه مصون بينم مگر اين كه خداوند مرا در آنچه او از من به آن مالك‏تر است كفايت كند.
خطبه را ابن ابي الحديد اين چنين ناميده است و من كلامه{2}(ع) «رد علي رجل اكثر الثناء عليه» و بعد مي‏گويد: «فاجابه(ع) رجل عن اصحابه بكلام طويل يكثر الثناء عليه و يذكر سمعه و طاعة له».
از سخنان اميرمؤمنان در رد مردي كه ايشان را با فرياد مدح مي‏كرد. و بعد ابن ابي الحديد مي‏نويسد: اين سخنان در جواب مردي از اصحاب امام گفته شده كه با جملات طولاني امام را بسيار مدح كرده و اطاعت خود را از امام اعلام داشته است.
از سوي ديگر چون در صدر اسلام طايفه‏اي به نام غاليان به وجود آمدند كه امام علي(ع) را بيش از حد مدح كرده و براي ايشان به مقام الوهيت قايل شده‏اند - همان‏طور كه در مسيحيان حضرت عيسي را پسر خدا دانسته و ايشان را در قدرت خدا شريك مي‏دانند - و جملات آن مرد در ثنا و ستايش حضرت علي(ع) بوي غلو مي‏داده، امام با اين عبارت در پي نفي الوهيت خود بوده است و اين كه او بنده‏اي است از بندگان خدا.
بايد توجه نمود كه پاسخ آن حضرت با عنايت به شرايط آن مكان و زمان گفته شده كه ذهن مردم را از غلو پاك نمايد.
دوم اينكه او گمان مي‏كرده چون امام علي(ع) حاكم است بايد مثل حكام و پادشاهان با امام برخورد نمود و امام به وسيله اين جمله‏ها خود را تا حد يك انسان معمولي پايين مي‏آورد تا اين ذهنيت را بزدايد. ايشان مي‏فرمايد: «فلإ؛ ّّ تكملوني بما تكلم الجبابره»؛ با من مانند جباران سخن مگو. كلام امام در برگيرنده پاسخ به شبهه‏اي احتمالي است و ايشان در مقام نفي ذهنيت مخاطب و تبيين جايگاه حاكم اسلامي است و مي‏خواهد به مسلمانان بياموزد كه حق دارند حاكم را مورد پرسش قرار دهند و نبايد او را فوق افراد بشر بدانند.
ابن ابي الحديد در ذيل اين خطبه مي‏گويد: «فاما اين يكون الكلام علي سبيل هضم النفس كما قال رسول اللَّه(ص) و لما انا اله ان يتدراكني اللَّه برحمة»؛ اين سخن از روي تواضع و شكسته نفسي گفته شده است مثل آن سخن حضرت رسول گرامي كه مي‏فرمايند: و نه من ايمن هستم مگر اين كه خداوند به رحمت خود دستگيرم شود. كه اين سخن در مقام بيان نهايت بندگي و خضوع در مقابل اللَّه جل جلاله مي‏باشد و الا اگر پيامبر به بهشت نرود پس چه كسي لايق بهشت است بنابراين با توجه به دلايل ذكر شده مي‏توان گفت اين عبارات ناقض ادله عصمت انبياء(ص)، ائمه(ع) و يا حضرت علي(ع) نمي‏باشد.

پ? نوشت:
[1]. سوره احزاب، آيه 32.
[2]. نهج البلاغه، ابن ابي الحديد، ج 11، ص 71، خطبه 210.
 

نظر خود را اضافه کنید.

0
شرایط و قوانین.
  • هیچ نظری یافت نشد

زیارت عاشورا

 پایگاه تخصصی امام حسین علیه السلام به طور اختصاصی به موضوعات مرتبط با امام سوم شیعیان، حضرت سید الشهدا علیه السلام می پردازد و معرفی جهانی آن حضرت و دفاع از مکتب ایشان را به عنوان هدف خود قرار داده است.

تماس با موسسه جهانی کربلا : 692979-91-021

شبکه های اجتماعی

 

 

Template Design:Dima Group

با عضویت در کانال تلگرام سایت جهانی کربلا از آخرین مطالب باخبر شوید .عضویت در کانال تلگرام