الله اکبر: خدای عزّ و جلّ بزرگتر ، از همه چیز و از آن چه به وصف و نعت (۱) در آید ، یا در وهم و خیال گنجد یا ادراک او به عقول و حواس توان نمود ، یا او را به چیزی قیاس توان کرد .

اشهد أن لا اله الا الله : گواهی میدهم – که به تحقیق _ معبودی سزاوار پرستش نیست ، جز معبود یکتای بحق ، که او را همه صفات کمال است و بس ؛ اوست که در خور پرستش است .

اشهد أنّ محمداَ رسول الله : گواهی می دهم که همانا « محمد » فرستاده و رسول خداست .

اشهد أنَّ علیّاَ ولی الله : گواهی می دهم که « علی » ولی خداست . (۲)

حیّ علی الصّلوة : بشتاب ! روی آر به نماز ! .

حیّ علی الفلاح : بشتاب ! روی آر به کاری که موجب فوز و رستگاری و ظفر یافتن به سعادت عظمی است در آخرت !

حیّ علی خیر العمل : بشتاب ! روی آر به بهترین کار ، که نماز به درگاه ایزد بی نیاز است ! .

قد قامت الصلّوة : به تحقیق که بر پا شد نماز ! هنگام شروع آن فرا رسید . (۳)

سبحان ربی العظیم وبحمده : یعنی پروردگار بزرگ من از هر عیب و نقصی پاک و منزه است و من مشغول ستایش او هستم .

سبحان ربی الا علی و بحمده : یعنی پر وردگار من که از همه کس بالاتر می باشد از هر عیب و نقصی پاک و منزه است و من مشغول ستایش او هستم .

سمع اللّه لمن حمده : یعنی خدا بشنود و بپذیرد ثنای کسی که او را ستایش می کند .

استغفراللّه ربی و اتوب الیه : یعنی طلب آمرزش و مغفرت می کنم از خداوندی که پرورش دهنده من است و من به طرف او بازگشت  می نمایم .

بحول اللّه و قوته اقوم و اقعد : یعنی به یاری خدای متعال و قوه او بر می خیزم و می نشینم .

—————————————————–

پی نوشت :

۱ – وصف کسی یا چیزی به نیکی .
۲ – جزء اذان و اقامه نیست لکن به قصد قربت و تجلیل و تبرک و تیمن ، رجاءَ گفته می شود لذا بنا بر مشهور فقها در اذان و اقامه به قصد ورود و جزئیت نباید گفته شود .
۳ – ترجمه الصلاة مرحوم فیض کاشانی رحمة الله علیه